ADAPTACJA W PRZEDSZKOLU
Jak rodzice mogą pomóc dziecku w trudnym dla niego procesie adaptacji?
Pozytywnie nastaw dziecko do przedszkola.
W domu dużo rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu, opowiadaj dziecku, że w przedszkolu będzie mogło bawić się z kolegami/koleżankami z grupy, rysować, malować, wznosić budowle z klocków itp.
- Przyzwyczajaj dziecko do przedszkola stopniowo.
Jeżeli dziecko do tej pory nie przebywało samo z innymi dorosłymi, pozostaw je na kilka godzin u dziadków lub znajomych, aby przedszkole nie kojarzyło mu się z pierwszym rozstaniem. Stopniowo dopasuj rytm dnia dziecka w domu, do tego, jaki panuje w przedszkolu.
- Pozwalaj dziecku na samodzielność.
Nie wyręczaj dziecka w ubieraniu, rozbieraniu, podczas jedzenia, mycia, a także podczas korzystania z toalety. Chwal wysiłek, jaki wkłada w te czynności.
• Zwróć uwagę na krótkie pożegnania.
Podczas pożegnania nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, czule, ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie okazuj dziecku własnych rozterek podczas rozstania, bowiem wtedy przekazujesz mu własne lęki.
- Postaraj się regulować pobyt dziecka w przedszkolu.
W początkowym okresie pobytu dziecka w przedszkolu dobrze jest odebrać dziecko wcześniej z przedszkola, ponieważ małe dziecko ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi. Nie mów dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy jest to niemożliwe. Dotrzymuj słowa – daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
• Poświęć dziecku więcej czasu niż zwykle.
Na każdym kroku okazuj swojemu dziecku zainteresowanie, miłość, czułość. Częściej pójdź z nim na spacer, poczytaj ulubioną bajkę, pobaw się w ulubioną zabawę. Nie wypytuj dziecka: Jak było w przedszkolu? Czy płakałeś? Co zjadłeś?
Spytaj: Czym się bawiłeś? Jak ma na imię twój kolega/koleżanka?Jaka jest twoja ulubiona zabawa/zabawka w przedszkolu?
UBIERANIE DZIECKA DO PRZEDSZKOLA
Trzylatek rozbiera się i ubiera, zjada, myje się i sprząta z coraz mniejszą pomocą dorosłego. Najtrudniejsze do opanowania są drobne ruchy rąk. Na przykład, dziecko nie potrafi zawiązać sznurowadła, choć już jeździ na rowerku.
Właściwe ubieranie dziecka do przedszkola jest szczególnie ważne w kształtowaniu jego samodzielności. Wygodne ubranie, które dziecko może łatwo rozpiąć, ściągnąć, zdjąć czy podciągnąć wpływa korzystnie na szybkość jego samodzielnych działań i poczucie osiągania sukcesu.
UBIÓR 3-LATKA A SAMODZIELNOŚĆ W KORZYSTANIU Z TOALETY
Dzieci sygnalizują swoje potrzeby fizjologiczne w ostatniej chwili i wtedy liczy się każda sekunda. Jeśli dziecko ma na sobie spodnie na gumkę to samo może je szybko ściągnąć i skorzystać z toalety. Natomiast, gdy ma na sobie spodnie dżinsowe, zapinane na metalowy guzik i suwak, to musi wykonać dodatkowo kilka trudnych dla niego czynności.
Dzieci w przedszkolu myją ręce z podciągniętymi rękawami by ich nie zmoczyć. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy rękawy bluzeczek są odpowiednio luźne. Gdy są za ciasne i nie dają się podciągnąć dziecku bardzo trudno będzie ich nie zmoczyć.
OBUWIE
Najlepsze są buciki na podeszwie antypoślizgowej, łatwe do wkładania. Buty do chodzenia po dworze powinny być wygodne i na tyle luźne aby dziecko samodzielnie mogło włożyć do nich stopy, bez specjalnego wciskania. Najlepiej, gdy buty zapinane są na rzepy, bo wtedy dziecko samo potrafi je włożyć i zapiąć, czyli szybko staje się samodzielne.
INNE UWAGI ODNOŚNIE UBIORU
Wszystkie ubrania dziecka w przedszkolu powinny być podpisane (np. inicjałami), gdyż maluchy często gubią drobne części swojej garderoby, takie jak rękawiczki, szaliki, apaszki, a gdy kilkoro dzieci ma je takie same nie sposób ich rozpoznać.
W szatni należy przygotować ubrania na zmianę dziecku „na wszelki wypadek” w podpisanym woreczku (majtusie, skarpetki, rajstopki, koszulka, spódniczka, spodnie,). Zapasowa bielizna i ubranie są to rzeczy, które leżą w przedszkolu i są wykorzystywane, gdy zachodzi tego potrzeba.
Dzieci powinny być ubierane na „cebulkę”, ponieważ to najlepiej zabezpiecza przed przegrzaniem lub zziębnięciem.